Κατάγματα & Ο Ρόλος της Φυσικοθεραπείας

Τα κατάγματα είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο στο ανθρώπινο σώμα.

Οι όροι σπάσιμο, λύση του οστού και κάταγμα είναι ταυτόσημοι και εννοούν το ίδιο ακριβώς πράγμα. Διεθνώς η λύση του οστού χαρακτηρίζεται με το εξής σύμβολο #.

Πάρα πολλές φορές τα σπασίματα στα οστά συμβαίνουν από τραυματισμό, πτώση κλπ. ή αυτόματα χωρίς σαφή αιτιολογία.

Πρέπει να γίνει αναφορά ότι είναι διαφορετικός τραυματισμός από τους μώλωπες του οστού.

Ο οστικός μώλωπας αφορά στον τραυματισμό του περιόστεου του οστού και δεν συνοδεύεται από λύση του οστού.

Τα σπασίματα είναι πιο σοβαροί τραυματισμοί από τους μώλωπες των οστών και μπορεί να χρειαστούν πολύ περισσότερο χρόνο για να επουλωθούν.

Τι επιπτώσεις έχει στην καθημερινότητα του ατόμου; Πόσο εύκολη είναι η αποκατάσταση; Είναι όλα τα κατάγματα ίδια; Χρειάζομαι φυσικοθεραπεία και πότε;

Αυτές είναι κάποιες από τις ερωτήσεις που προκύπτουν. Πρώτα όμως ας δούμε τι σημαίνει κάταγμα.

Τι είναι το κάταγμα;

Στην απλή εκδοχή του όρου, είναι η “λύση” της οστικής συνέχειας σε οποιαδήποτε μορφή. Είναι, δηλαδή η τέλεια ή ατελής απομάκρυνση δύο ή περισσότερων μερών ή τμημάτων του οστού μεταξύ τους.

Οποιαδήποτε μορφή απομάκρυνσης ενός ή περισσοτέρων μερών του οστού μεταξύ τους ονομάζεται κάταγμα. Υπάρχουν λοιπόν διαφορετικά είδη οστικών λύσεων και αυτό θα εξετάσουμε στη συνέχεια.

Τύποι καταγμάτων

Υπάρχουν διάφορες αιτίες “λύσης” του οστού. Ο οποιοσδήποτε από εμάς μπορεί κάποια στιγμή να βρεθεί με ένα σπασμένο οστό.

Η ηλικία στις περισσότερες περιπτώσεις δεν παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο.

1η κατάταξη ανάλογα με τη λύση του δέρματος

Η πρώτη διαφοροποίηση ή τύποι κατάγματος είναι:

Ανοιχτά #

Όταν το κάταγμα διαπερνά και το δέρμα και έχουμε ανοιχτό τραύμα

Κλειστά #

Όταν δεν υπάρχει λύση της συνέχειας του δέρματος.

Οι πιο συνηθισμένοι λόγοι περιλαμβάνουν πτώσεις, αυτοκινητιστικά ατυχήματα, κακώσεις σε αθλήματα, αλλά και την οστεοπόρωση.

Ωστόσο και ορισμένες ιατρικές παθήσεις και επαναλαμβανόμενα έντονες δυνάμεις μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο να εμφανιστούν ορισμένοι τύποι καταγμάτων.

Ας δούμε όμως ποιοι είναι οι τύποι καταγμάτων και πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν καλύτερα.

2η κατάταξη ανάλογα με το πώς συμβαίνει η λύση του οστού

• Η λύση του οστού συμβαίνει σε ευθεία γραμμή. 

Τέτοια είναι:

Λοξά

Η λύση του οστού είναι διαγώνια και κατά μήκος του οστού

Εγκάρσια

Όπου το σπάσιμο είναι σε ευθεία γραμμή κάθετα στο οστό

Διαμήκη

Όπου η λύση συμβαίνει κατά μήκος του οστού

• Η λύση του οστού δεν είναι σε μία ευθεία γραμμή. 

Τμηματικά 

Το οστό σπάει σε δύο ή περισσότερα τμήματα και ένα από αυτά αποκολλάται εντελώς

Σπειροειδή

Το σπάσιμο περιστρέφεται γύρω από το οστό. συχνή σε τραυματισμό με συστροφή.

Greenstick 

Αυτό είναι ένα ατελές κάταγμα, όταν ένα οστό λυγίζει και ραγίζει, αντί να σπάσει εντελώς σε ξεχωριστά κομμάτια. Συνήθως συμβαίνει σε παιδιά ηλικίας κάτω των 10 ετών.

3η κατάταξη είναι αυτά που διαγιγνώσκονται βάσει αιτιολογίας πρόκλησης. 

Τέτοια είναι:

1. Από στρες

2. Αποκόλλησης

3. Πρόσκρουσης

4. Συμπιεστικά

5. Συντριπτικά

6. Αυτόματα

7. Αυτά που ονομάζονται από την περιοχή του σώματος στην οποία συμβαίνουν πχ. κλείδας, ώμου, βραχιονίου κλπ.

4η κατάταξη ανάλογα με το αν υπάρχει μετατόπιση των δύο τμημάτων του οστού μπορεί να είναι:

• Μετατοπισμένα/Εκτοπισμένα 

Μετατοπισμένο σπάσιμο, σημαίνει ότι τα κομμάτια του οστού μετακινήθηκαν τόσο πολύ που σχηματίστηκε ένα κενό γύρω από το κάταγμα όταν έσπασε το οστό.

Ο τύπος αυτός οστικής λύσης είναι πολύ πιο πιθανό να απαιτεί χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση.

• Μη Μετατοπισμένα/Εκτοπισμένα

Μη Εκτοπισμένα σημαίνει ότι εξακολουθούν να είναι σπασμένα τα οστά, αλλά τα κομμάτια δεν μετακινήθηκαν αρκετά και παραμένουν εντός ευθυγράμμισης.

5η κατάταξη ανάλογα με το αν υπάρχει σαφής απομάκρυνση των μερών του οστού μεταξύ τους έχουμε το:

• Ατελές 

Το οστό δεν σπάει εντελώς, απλά ραγίζει. Αυτά είναι πιο συχνά στα παιδιά, καθώς τα οστά τους είναι πιο μαλακά από αυτά των ενηλίκων και είναι πιο πιθανό να λυγίζουν παρά να σπάνε εντελώς.

Τύποι ατελούς κατάγματος περιλαμβάνουν:

Κόπωσης/αυτόματο 

Είναι λεπτό και ρωγμώδες #.

Δίκην χλωρού ξύλου

Όπου το οστό σπάει στην μία πλευρά, ενώ η άλλη πλευρά είναι λυγισμένη.

Δίκην σπείρας ή πόρπης 

Στο οποίο το οστό σπάει στην μία πλευρά και δημιουργεί ένα εξόγκωμα.

• Πλήρες

Σε ένα πλήρες κάταγμα το οστό σπάει τελείως σε δύο ή περισσότερα τμήματα.

Τύποι πλήρους κατάγματος 

Απλό # 

Όπου το οστό σπάει στα δύο σε ένα σημείο.

Συμπιεστικό # 

Το οποίο αφορά ως επί το πλείστων τους σπονδύλους, και αφορά την περίπτωση όπου το οστό ουσιαστικά καταρρέει κάτω από πίεση.

Μετατοπισμένο #

Όπου το οστό σπάει σε κομμάτια τα οποία μετακινούνται εκτός της φυσιολογικής τους ευθυγράμμισης.

Θρυμματισμένο #

Όπου το οστό χωρίζει σε τρία ή περισσότερα μέρη.

Τμηματικό #

Όπου το οστό σπάει σε δύο ή περισσότερα τμήματα με τέτοιο τρόπο, ώστε τουλάχιστον το ένα εξ αυτών να αποκολλάται πλήρως.

Αυτόματα #

Συμβαίνουν δίχως την ύπαρξη βίας ή κάποιας συγκεκριμένης αιτίας

Τα πλήρη κατάγματα μπορεί να συμβούν σε οποιαδήποτε ηλικία.

Σε όποια περίπτωση, ανεξάρτητα από τον τρόπο τραυματισμού, είναι σημαντικό να κάνετε άμεσα εξετάσεις ώστε να πιστοποιηθεί αν υπάρχει λύση του οστού ή όχι.

Η ορολογία, σε κάθε περίπτωση, περιγράφει την αιτία, το αποτέλεσμα ή και το σημείο που βρίσκεται καθώς και τον τύπο του κατάγματος π.χ. συντριπτικό # περόνης.

Οι αιτίες 

Τα κατάγματα συμβαίνουν συχνά εξαιτίας της εφαρμογής περισσότερης δύναμης από αυτή που μπορεί να αντέξει το οστό.

Σε θέση συστροφής λόγο μηχανικού μειονεκτήματος είναι ευκολότερο να σπάσει το οστό καθώς είναι πιο αδύναμο σε τέτοια θέση.

Η υπερβολική χρήση ή οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις επίσης είναι κάτι που μπορεί να κουράσει τους μύες και έτσι να ασκηθεί μεγαλύτερη πίεση στο οστό. Αυτά είναι συχνότερα σε αθλητές.

Επίσης υπάρχουν ασθένειες που αποδυναμώνουν τα οστά και τα καταστούν επιρρεπή ακόμη και σε μικρούς τραυματισμούς.

Έτσι οι συχνότερες αιτίες, συνοπτικά, είναι:

• Πτώση από ύψος
• Τραύμα
• Μηχανοκίνητα ατυχήματα
• Άμεσο χτύπημα
• Παιδική κακοποίηση
• Έντονη κόπωση
• Οστεοπόρωση
• Μεταβολικά αίτια
• Καρκίνος
• Γενετικά νοσήματα

Γενικά όταν υπάρχουν τραύματα που υπονοούν λύση του οστού καλό είναι να απευθύνεται κάποιος σε ειδικευμένο ιατρό για να τον κατευθύνει ως προς τη συνέχεια.

Υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες ενδείξεις για το αν κάποιος μπορεί να έχει κάποιο σπάσιμο.

Συμπτώματα

Εδώ θα εξετάσουμε την πιο συχνή συμπτωματολογία μετά από σπάσιμο του οστού.

Όμως πρέπει να τονιστεί ότι το κάθε άτομο είναι μοναδικό και πιθανά να εμφανίσει διαφορετικά συμπτώματα για τον ίδιο τύπο τραύματος του οστού.

Τα συμπτώματα ενός σπασμένου οστού μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Εμφανώς παράταιρο ή κακοσχηματισμένο μέλος ή άρθρωση

• Ξαφνικό και έντονο πόνο
• Έντονος πόνος στην μετακίνηση του μέλους ή των κοντινών αρθρώσεων
• Οίδημα
• Εμφανής παραμόρφωση
• Μώλωπες ή ερυθρότητα και αίσθημα καύσου στην περιοχή
• Αποχρωματισμός
• Αιμορραγία
• Μούδιασμα και μυρμήγκιασμα
• Σπασμένο δέρμα με κόκαλο να προεξέχει
• Περιορισμένη κινητικότητα
• Αδυναμία κίνησης του άκρου ή αδυναμία εναπόθεσης βάρους στο μέλος

Τα συμπτώματα ενός σπασμένου οστού μπορεί να μοιάζουν ίδια με άλλα προβλήματα και γι αυτό χρειάζεται ο ειδικός ώστε να κάνει τη σωστή διάγνωση.

Εάν η σωστή θεραπεία καθυστερήσει, μπορεί να καθυστερήσει σημαντικά τη διαδικασία επούλωσης καθώς και να προκαλέσει μόνιμη βλάβη στα νεύρα ή στους μυς.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Αρχικά ο θεράπων ιατρός θα πάρει ένα πλήρες ιστορικό. Θα μάθει εκτός των άλλων και πώς συνέβη η λύση του οστού.

Στη συνέχεια θα γίνει η κλινική εξέταση ώστε να ληφθούν πληροφορίες που αφορούν στην κλινική εικόνα και την κατάσταση της πληγούσας περιοχής. 

Η συνήθης τακτική είναι η Ακτινογραφική απεικόνιση ώστε να ληφθούν οι απαραίτητες πληροφορίες για την κατάσταση του οστού και της συνέχειας του.

Σε περίπτωση που κριθεί απαραίτητο ίσως συστηθεί και μαγνητική τομογραφία η οποία δίνει μεγαλύτερη λεπτομερή καταγραφή της περιοχής.

Συστήνεται σε περιπτώσεις που χρειάζεται μεγάλη λεπτομέρεια ή είναι δύσκολο να γίνει διάγνωση με την ακτινογραφία.

Επίσης πολλές φορές χρειάζεται η αξονική τομογραφία.

Πρόκειται για ένα τεστ απεικόνισης που χρησιμοποιεί ακτίνες Χ και υπολογιστή για να δώσει λεπτομερείς απεικονίσεις της περιοχής που εξετάζεται.

Μετά από την διάγνωση επιλέγεται και η κατάλληλη θεραπευτική προσέγγιση.

Πώς γίνεται η θεραπεία και η αποκατάσταση;

Πρέπει να πούμε εδώ ότι το σπάσιμο είναι μία πληγή στο οστό. Όπως κάθε πληγή επουλώνεται μόνη της αν υπάρχουν οι σωστές συνθήκες. Και ποιες είναι αυτές;

Γύψος/Νάρθηκας 

Τα μέρη του σπασμένου οστού για να επουλωθούν πρέπει να είναι ακίνητα.

Η συνήθης θεραπευτική προσέγγιση λοιπόν σε απλά κατάγματα είναι ο νάρθηκας.

Οι νάρθηκες μπορεί να είναι γύψινοι ή νάρθηκες εμπορίου.

Οι δεύτεροι χρησιμοποιούνται ευρέως πλέον καθώς σταθεροποιούν πολύ σωστά το μέλος αλλά μετά από κάποιο χρόνο επιτρέπουν μερικώς και σε περιορισμένο εύρος την κίνηση.

Ο νάρθηκας κρατάει το οστό σε ευθυγράμμιση και δεν αφήνει να συμβεί καμία παρεκτόπιση των σπασμένων τμημάτων.

Ο χρόνος που απαιτείται μέχρι να αφαιρεθεί δίνεται από το γιατρό και εξαρτάται από την περιοχή του σώματος και τον τύπο του κατάγματος.

Όταν πρόκειται για σπάσιμο του κάτω άκρου, συστήνεται να μην βάζει βάρος στο μέλος, οπότε το άτομο ή καθηλώνεται ή περπατά με περπατούρα ή πατερίτσες.

Χειρουργική ανάταξη 

Στην περίπτωση περίπλοκων καταγμάτων η αποκατάσταση γίνεται με χειρουργική ανάταξη.

Μπορεί να γίνει με ανοιχτό χειρουργείο ή με αρθροσκόπηση.

Εξαρτάται αποκλειστικά από τον τύπο του σπασίματος και το ποια τεχνική θα ακολουθήσει βάση συγκεκριμένου πρωτοκόλλου ο χειρούργος ιατρός.

Σε χειρουργική ανάταξη ο ασθενής επίσης μπορεί να έχει εσωτερική ή εξωτερική οστεοσύνθεση. Πάλι εξαρτάται από τον τύπο, τη σοβαρότητα και το σημείο του τραυματισμού στο σώμα.

Η επιλογή αφορά και πάλι τον θεράποντα ιατρό.

Η χειρουργική ανάταξη συχνά σημαίνει ότι η κινητοποίηση είναι πιο άμεση, αλλά… αυτό συμβαίνει πάντα με πολύ συγκεκριμένο και απόλυτα εξατομικευμένο πρόγραμμα από το φυσικοθεραπευτή σε συνεργασία με τον χειρούργο ιατρό.

Ο θεράπων ιατρός γνωρίζει το πόσο χρόνο θα μείνει ο ασθενής σε ακινησία, ή θα χρειαστεί να βάλει νάρθηκα κλπ.

Είναι υπεύθυνος για την μετεγχειρητική πορεία και εξέλιξη της αποκατάστασης.

Φαρμακευτική αγωγή

Πολλές φορές χρειάζεται και φαρμακευτική αγωγή που θα συστήσει αποκλειστικά ο θεράπων ιατρός αν το κρίνει απαραίτητο.

Επίσης η επούλωση των οστών απαιτεί ασβέστιο, φυσικές ορμόνες, βιταμίνες και επαρκή διατροφή.

Οι διατροφικές ελλείψεις, οι ανεπάρκειες βιταμινών και ορισμένες χρόνιες ασθένειες μπορούν να επηρεάσουν τη φυσική διαδικασία της επούλωσης των οστών.

Έλξη

Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί να γίνει μία ανάταξη υπό έλξη.

Αυτό συμβαίνει σε περιπτώσεις που τα δύο τμήματα του οστού που έσπασαν υπερκαλύπτουν το ένα το άλλο λόγο του τύπου του τραυματισμού.

Με τον τρόπο αυτό εξουδετερώνεται η τάση που υπάρχει από τους μυς και τους τένοντες της περιοχής.

Είναι το κάταγμα σοβαρός τραυματισμός;

Όλα τα κατάγματα δεν είναι της ίδιας σοβαρότητας.

Ανάλογα με τον τύπο, τον τρόπο και το σημείο που έχει συμβεί το σπάσιμο μπορεί να είναι μειωμένης ή μεγάλης σοβαρότητας. 

Παρόλαυτα, κάποιες φορές, είναι σημαντικό για τη σοβαρότητα και το σημείο που έχει συμβεί το κάταγμα.

Έτσι, το σπάσιμο ενός οστού π.χ. της σπονδυλικής στήλης, θεωρείται σαφώς μεγαλύτερης σοβαρότητας από ότι του ποδιού  ή του χεριού.

Αυτά που απαιτούν χειρουργική επέμβαση σαφέστατα θεωρούνται περισσότερο σοβαρά ή δεν μπορούν να αναταχθούν χωρίς βοήθεια.

Έτσι, π.χ. όταν ένα κάταγμα είναι θρυμματισμένο και με έντονη αιμορραγία μπορεί και να είναι ζωτικής σημασίας για το άτομο.

Αυτός που κρίνει τη σοβαρότητα του κατάγματος και τον τρόπο της άμεσης αντιμετώπισης του είναι ο θεράπων ιατρός.

Ποιες οι επιπλοκές που μπορεί να υπάρχουν; 

Η σωστή και άμεση διάγνωση του κατάγματος είναι το κλειδί για την επιλογή της σωστής αντιμετώπισης του. Η άμεση επιλογή του κατάλληλου θεραπευτικού πρωτοκόλλου είναι καθοριστικής σημασίας για την αποφυγή επιπλοκών.

Οι συχνότερες επιπλοκές που συμβαίνουν είναι:

Ψευδάρθρωση

Ψευδής άρθρωση που αφορά στην μη επούλωση του σημείου λύσης του οστού

Πώρωση σε λάθος θέση 

Το οστό κολλάει σε λάθος γωνία και μπορεί να προκληθεί βράχυνση, γωνίωση ή και παραμόρφωση με θέση στροφής στο οστό

Λοίμωξη

Αυτό αποτελεί επιπλοκή της χειρουργικής ανάταξης ή επιπλοκή λόγο ανοιχτού κατάγματος

Δυσκαμψία της άρθρωσης ή/και γειτονικών αρθρώσεων

Μετά από την ακινητοποίηση του μέλους, πολλές φορές υπάρχει έντονη δυσκαμψία και σε γειτονικές αρθρώσεις.

Σε ποιον μπορεί να συμβεί κάταγμα;

Τα κατάγματα μπορεί να συμβούν στον καθένα και σε οποιαδήποτε ηλικία ή και φυσική κατάσταση αναλόγως των συνθηκών.

Ανάλογα με την αιτία και τον τύπο επιλέγεται και η αντιμετώπιση.

Φυσικά η ηλικία παίζει ρόλο στην αντιμετώπιση και τον χρόνο επούλωσης.

Σε γενικές γραμμές ισχύει το ίδιο πρωτόκολλο αντιμετώπισης για συγκεκριμένα είδη καταγμάτων.

Παρόλαυτα αν η ηλικία ή κάποια ασθένεια ή μεταβολικό νόσημα δυσκολεύουν τη φυσιολογική επούλωση ίσως χρειάζεται να επιλεγεί διαφορετική προσέγγιση από τον ιατρό.

Μπορώ να προλάβω το κάταγμα;

Μπορεί ο καθένας να αποτρέψει ορισμένα κατάγματα από στρες και κατάγματα που προκαλούνται από διατροφικές ελλείψεις.

Η άσκηση αποτελεί μία συχνή επιλογή για τη διατήρηση της καλής υγείας σε όλες τις ηλικίες. Τα τελευταία χρόνια μπαίνει δυναμικά σε όλες τις ηλικίες.

Παρόλαυτα επειδή κανείς δε μπορεί να αποφύγει εκ θελήσεως κάποια κατάγματα εξαιτίας ατυχημάτων ή κάποιας πτώσης η άσκηση θέλει προσοχή και σταδιακή αύξηση ρυθμού και δυσκολίας. Διότι διαφορετικά αν δεν είσαι πολύ προσεκτικός υπάρχει αυτή η πιθανότητα.

Δεν πρέπει να υπερβάλλει κανείς αν δεν είναι αθλητής με συγκεκριμένη προπόνηση και διατροφή.

Πολύ σημαντικό είναι να θυμόμαστε ότι το σώμα χρειάζεται την άσκηση αλλά έχει ανάγκη ενδιάμεσα και την ξεκούραση.

Έρευνες έχουν δείξει ότι, π.χ. οι δρομείς μαραθωνίου, είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν πόνους σε γόνατα και κατάγματα λόγο στρες εξαιτίας υπερκαταπόνησης. 

Επομένως, αν τρέχετε για να παραμείνετε σε φόρμα, να θυμάστε ότι «παν μέτρον άριστον».

Μετά από κάποια ηλικία η εναπόθεση ασβεστίου στα οστά δεν συμβαίνει με τους ίδιους ρυθμούς. Τα χαμηλά επίπεδα ασβεστίου έχουν ενοχοποιηθεί για την οστεοπόρωση σε μεγαλύτερες ηλικίες.

Η παρακολούθηση των επιπέδων ασβεστίου στο σώμα και τα οστά μπορεί να αποτρέψει τα οστεοπορωτικά κατάγματα. Πάντα συμβουλευτείτε τον κατάλληλο ιατρό.

Μην αμελείτε την εξέταση από τον κατάλληλο ιατρό σε περιπτώσεις που υπάρχει τραύμα ή πρήξιμο και πόνος σε άρθρωση ή κάποιο σημείο του σώματος. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε επιδείνωση της κατάστασης ή και να είναι ζωτικής σημασίας κάποιες φορές.

Σε οποία περίπτωση όμως η φυσικοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην επάνοδο στην καθημερινότητα. Ας δούμε πώς βοηθά.

Ο ρόλος της Φυσικοθεραπείας 

Αν και δεν γίνεται σύσταση πάντα για φυσικοθεραπεία είναι γενικά αποδεκτό ότι η αποκατάσταση είναι ευκολότερη, πιο γρήγορη και αποφεύγονται λάθος χειρισμοί.

Είναι πολύ σημαντική η βοήθεια της φυσικοθεραπείας για την άμεση επανένταξη του ασθενή στην καθημερινότητα.

Η αποκατάσταση μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο γιατί έχουν διαφορετικές ανάγκες.

Το ίδιο σπάσιμο μπορεί να χρειάζεται διαφορετική αντιμετώπιση αν πρόκειται για αθλητή ή κάποιον που δουλεύει σε γραφείο.

Είναι σημαντικό να ακολουθούνται οι οδηγίες του γιατρού και του φυσικοθεραπευτή. Σε όποια άλλη περίπτωση αυτό μπορεί να οδηγήσει στα αντίθετα αποτελέσματα από τα επιθυμητά.

Η σοβαρότητα του κατάγματος είναι αυτή που θα καθορίσει και το χρόνο και τον τρόπο αποκατάστασης.

Η αποκατάσταση του ασθενή είναι ο στόχος του κάθε φυσικοθεραπευτή μετά από οποιοδήποτε κάταγμα.

Όταν μιλάμε για αποκατάσταση εννοούμε:

• την λειτουργική κινητικότητα, 
• το εύρος κίνησης και
• την ανάκτηση της δύναμης

Τι συνεπάγεται λοιπόν η φυσικοθεραπεία και η αποκατάσταση μετά από ένα κάταγμα;

Η πρώτη σας επίσκεψη με τον φυσιοθεραπευτή σας συνήθως περιλαμβάνει αξιολόγηση της κλινικής εικόνας και του μέλους.

Ο φυσικοθεραπευτής πιθανότατα θα κάνει μετρήσεις μέσα από διάφορα εργαλεία μετρήσεων για:

• Το Εύρος κίνησης
• Τη Δύναμη
• Τον Πόνο
• Την Ευλυγισία
• Την Περίμετρο ώστε να διαπιστώσει τυχόν πρήξιμο
• Το Βάδισμα
• Συνολική λειτουργικότητα και κινητικότητα του σώματος

Μετά την αρχική αξιολόγηση, ακολουθεί ο σχεδιασμός της θεραπείας με τις κατάλληλες τεχνικές αποκατάστασης ώστε να οδηγήσει στην πλήρη αποκατάσταση.

Αναλόγως του τύπου και της σοβαρότητας του κατάγματος ο φυσικοθεραπευτής διαφοροποιεί μετά από επαναξιολόγηση το θεραπευτικό πλάνο για το βέλτιστο αποτέλεσμα.

Συμπέρασμα

Είναι σημαντικό να πούμε ότι η αποφυγή των επιπλοκών είναι ο κύριος στόχος σε περιπτώσεις περίπλοκων καταγμάτων.

Ο φυσικοθεραπευτής, σε συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό, είναι αυτοί που θα βοηθήσουν στην πλήρη και γρήγορη αποκατάσταση του καταγματία. 

Πάντα να έχουμε εμπιστοσύνη στους επαγγελματίες υγείας και να ακολουθούμε τις δικές τους οδηγίες ώστε να έχουμε το βλετιστο αποτέλεσμα στο λιγότερο χρόνο.