Η αγκαλιά επηρεάζει την ανάπτυξη και αυτό θα φανεί ξεκάθαρα παρακάτω.
Μέχρι την ηλικία των 6 μηνών είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε πώς να χειριζόμαστε σωστά το νεογνό καθώς παίζει σημαντικό ρόλο στην αναπτυξιακή διαδικασία.
Το όριο των 6 μηνών το έβαλα γιατί η αγκαλιά και οι δικοί μας χειρισμοί μετά από αυτή την ηλικία μειώνονται, καθώς το βρέφος δραστηριοποιείται πλέον περισσότερο, αλλά και επειδή μέχρι εκεί έχουμε μάθει πλέον τον σωστό τρόπο χειρισμού...
Πότε αγκαλιάζουμε το νεογέννητο;
Ας δούμε πρώτα όμως, πότε χρειάζεται να κρατήσουμε αγκαλιά το νεογνό/βρέφος.
- Φυσικά μόλις γεννηθεί γιατί μας χρειάζεται, θέλει να μας νοιώσει και εμείς χρειαζόμαστε επίσης να το αισθανθούμε επάνω μας. Είναι το θαύμα μας!
- Στο θηλασμό κάθε φορά
- Όταν κλαίει για να το ηρεμήσουμε
- Όταν έχουμε κολικούς
- Για να γίνει αυτό
- Για να κοιμηθεί
- Όταν πρέπει να αλλάξουμε ρούχα ή πάνα κ.ά.
- Όταν θέλουμε να παίξουμε, να μας δει, να μιλήσουμε κλπ, δλδ να συνδεθούμε με το μωρό μας.
- Σε ανησυχία
Πρέπει να πούμε εδώ ότι το νεογνό από την πρώτη μέρα ζωής, έχει προγραμματισμένο τρόπο, γονιδιακά προδιαγεγραμμένο, ώστε να φτάσει στην όρθια στάση και τη βάδιση.
Στάδια ανάπτυξης
Τίποτε δεν γίνεται τυχαία.
Όλα συμβαίνουν με σκοπό την ορθοστάτηση, δηλαδή την αυτόνομη μετακίνηση και δραστηριοποίηση στην όρθια θέση.
1ος μήνας
Στον 1ο μήνα οι απαιτήσεις κίνησης, αντίληψης και επικοινωνίας είναι μικρές. Το νεογνό δεν βλέπει παρά μόνο ασπρόμαυρα και μέχρι 25 εκατοστά, και μετά τον 6ο μήνα βλέπει όπως ο ενήλικας 20/20.
Η κίνηση είναι περιορισμένη και συμβαίνει μέσω των γενικευμένων κινήσεων και της αντανακλαστικής δράσης.
Εδώ είναι σημαντικό να πούμε ότι η τοποθέτηση του μωρού σε διαφορετικές θέσεις βοηθά να πάρει διαφορετικά και ποικίλα ερεθίσματα για τον κινητικοαισθητηριακό συντονισμό.
2ος μήνας
Στο 2ο μήνα αρχίζει να αλληλοεπιδρά με τους άλλους να βγάζει ήχο να κινείται περισσότερο σε όλες τις θέσεις και να κρατάει λίγο περισσότερο το κεφάλι στη μέση θέση.
3ος μήνας
Στον 3ο μήνα μπαίνουμε έντονα στη φάση της ασυμμετρίας και το μωρό μπορεί και να αλλάξει θέση από ύπτια σε πλάγια και από μπρούμυτα σε ύπτια.
Οι κινήσεις είναι λιγότερο ασυντόνιστες και το κεφάλι αρχίζει και μπορεί να ελέγχεται σε μεγαλύτερη γωνία τόσο σε καθιστή όσο και σε προσπάθεια για έγερση.
Στην πρηνή πλέον στηρίζεται σε αντιβράχια και βλέπει γύρω του.
4ος μήνας
Στον 4ο μήνα αλλάζει θέση από ύπτια σε πρήνη (ρολάρει), παίζει σε πλάγια, και έρπει, ενώ πλέον τα χέρια έρχονται στη μέση γραμμή του σώματος και γίνεται έντονη η αμφίχειρη δραστηριότητα.
Σε αυτό το μήνα λοιπόν, μέσω του ρολαρίσματος και του έρπειν, με κάποιο πολύ πρωτόγονο τρόπο η μετακίνηση είναι γεγονός.
5ος μήνας
Στον 5ο μήνα στηρίζεται πλέον στα χέρια σε πρήνη, έρχεται σε τετραποδική μόνο του και κάνει rocking, ενώ στην ύπτια μπορεί να βάζει τα πόδια στο στόμα κρατώντας τις πατούσες.
Σε αυτή την ηλικία μπορεί να καθίσει για λίγη ώρα αν τοποθετηθεί στη θέση.
Τώρα τελειοποιεί το έρπειν.
6ος μήνας
Στον 6ο μήνα είναι η πλήρης ανεξάρτητη μετακίνηση στην τετραποδική και ο πλήρης έλεγχος στην καθιστή.
Το παιδί βιώνει πρωτόγνωρα συναισθήματα και τα εκφράζει με φωνές και απαιτήσεις.
Στόχοι θέσεων
Οι θέσεις πρέπει να εξηγήσω ότι δεν είναι τυχαίες και απλά το παιδί περνάει από αυτές χωρίς ιδιαίτερο λόγο.
Οι θέσεις έχουν στόχους που εκπληρώνουν πολύ σταδιακά και με έναν πολύ εκλεπτυσμένο και λεπτομερή τρόπο.
Οι στόχοι μέσα από την κινητική συμπεριφορά και την αλλαγή στις θέσεις του νεογνού και του βρέφους αργότερα είναι:
- Η κινητική ανάπτυξη
- Η αισθητηριακή και αντιληπτική οργάνωση του παιδιού που ξεκινά από την 1η μέρα ζωής και χτίζεται μέρα με τη μέρα και τον μήνα του μήνα.
- Οι αλλαγές θέσεων αλλάζουν τη θέση των οργάνων μας και άρα διαφοροποιούν την προσαρμογή τους και την εξέλιξή τους. Αυτό συμβαίνει και στο αναπνευστικό σύστημα.
- Η αλλαγή των θέσεων αλλάζει την προσαρμογή των οφθαλμών και αυτό βοηθά στον οπτικοκινητικό συντονισμό που θα γίνει η βάση για τον σχολικό προσανατολισμό μέσα στην τάξη.
- Μέσα από την αλλαγή των θέσεων θα μάθει να επικοινωνεί πρώτα με τον εαυτό του και μετά με το περιβάλλον και τους άλλους απαντώντας στις προκλήσεις. Έτσι αν θέλει κάτι, θα προσπαθήσει να πάρει είτε αλλάζοντας θέση είτε διεκδικώντας το με φωνές…
- Όλοι γνωρίζουμε το σώμα μας και το που βρίσκεται αυτό στο χώρο αλλά έχουμε αναρωτηθεί πώς χτίσαμε και κατακτήσαμε αυτή τη γνώση; Οι αλλαγές του σώματος στο χώρο μας δίνουν ερέθισμα απτικό, κιναισθητικό και ιδιοδεκτικό και αυτό είναι μία πολύτιμη γνώση για τον εγκέφαλο.
- Αρχικά βάζει το χέρι στο στόμα και το απλώνει, το κοιτάζει γιατί αντιλαμβάνεται ότι είναι δικό του και ο εγκέφαλος μετρά πόσο μακριά φτάνει το σώμα του. Το ίδιο όταν βάζει το πόδι στο στόμα. Ακουμπά το σώμα του, τρίβει τις πατούσες και τα πόδια μεταξύ τους κ.λπ. Χτίζει λοιπόν τη σωματογνωσία.
- Πολλές φορές το παιδί θα μπει κάτω από ένα τραπεζάκι γιατί πρέπει να μάθει «χτυπώντας» προς τα επάνω την απόσταση από το πάτωμα. Το ίδιο είχε κάνει ένα παιχνίδι συνεχώς από το καρεκλάκι του ( κάτι που μας εκνευρίζει γιατί το δίναμε συνεχώς και το επαναλάμβανε...ε;) και το έβλεπε να πέφτει, και το ίδιο όταν έπεφτε προς τα πίσω με το κεφάλι κλπ. κλπ... Όλα αυτά γίνονται για να κατανοήσει και να καταγράψει ο εγκέφαλος τις αποστάσεις και να μάθει πόσο απέχει από το πάτωμα για να προστατευτεί όταν χρειάζεται. Αποκτά λοιπόν χωροαντιληπτική συμπεριφορά.
Όπως καταλάβαμε λοιπόν είναι πολύ σημαντικό να παίρνει όλες τις θέσεις το νεογνό/βρέφος.
Ας δούμε όμως τώρα τι ακριβώς αναπτύσσεται σε κάθε θέση όσον αφορά τα αναπτυξιακά ορόσημα.
Ύπτια θέση
Οι αλλαγές που συμβαίνουν σε αυτή τη θέση είναι πολύ σημαντικές από την 1η ημέρα ζωής.
οπτική αντίληψη
Στην ύπτια πρώτα από όλα όσα αναφέρω την οπτική επαφή με τα άτομα και το περιβάλλον ώστε να οργανώσει την κοινωνική διάδραση, τον οπτικό προσανατολισμό και το «θέλω» ως προς τον στόχο και τον σκοπό.
αιθουσαία προσαρμογή
Η αλλαγή της κεφαλής είναι κάθε στιγμή και η αιθουσαία προσαρμογή άρα ξεκινά η αντίληψη και η ισορροπία σε κάθε ερέθισμα και αλλαγή θέσης.
κατάποση
Η κατάποση αρχικά στο νεογνό είναι πολύ διαφορετική από την ώριμη κατάποση, καθώς αρχικά αναπνοή και κατάποση συμβαίνουν ταυτόχρονα χωρίς κανένα πρόβλημα αφού ο φάρυγγας βρίσκεται ψηλότερα.
αναπνοή
Η αναπνοή αρχικά είναι διαφραγματική, ρηχή και ακανόνιστη με κάποιες παύσεις που πολλές φορές συμβαίνουν φυσιολογικά. Φυσικά αυτό αλλάζει με το πέρας των μηνών και καθώς το μυϊκό σύστημα αρχίζει να δυναμώνει αλλάζει σε θωρακική.
σωματογνωσία
Η σωματογνωσία είναι η αντίληψη των μερών του σώματός μας και πού τα χρησιμοποιούμε. Ο βρέφος ακουμπά τα χέρια του στο σώμα και παίρνει τις πληροφορίες από το απτικό σύστημα ότι αυτό είναι μέρος του σώματος.
Το ίδιο συμβαίνει και όταν βάζει τα χέρια στο στόμα, γι' αυτό και δεν πρέπει να αποτρέπουμε μέχρι κάποια ηλικία καθώς είναι γνωσιακό αναπτυξιακό επίτευγμα.
κιναισθησία
Το ίδιο συμβαίνει και με την κίνηση, δηλαδή την αντίληψη των κινήσεων του σώματος, και την ικανότητα ανίχνευσης αλλαγών στη θέση και στις κινήσεις του σώματος.
Το βρέφος με όλες τις αλλαγές θέσεων σε αυτή τη θέση οργανώνει την πρώτη αδρή κιναισθητική αντίληψη.
Εδώ θα ξεκινήσει να πιάνει αντικείμενα και με τα δύο χέρια όταν του δίνουμε ή βρίσκουμε στο γυμναστήριο από πάνω του κ.λπ. και αυτό είναι η αρχή της αμφίπλευρης χρήσης χεριών.
διαχωρισμός
Η διαφοροποίηση της κίνησης χεριών και ποδιών, άνω και κάτω κορμού για παράδειγμα τα σταθεροποιούν το σώμα και τα χέρια προσπαθούν να πατήσουν πόδια ή και το αντίστροφο, ρολάρει αργότερα για να πάρει κάτι ή να φτάσει κάπου, οργανώνει τον διαχωρισμό άνω και κάτω κορμού αλλά και των δύο ημιμορίων του σώματος.
καμπτική δραστηριότητα
Από αυτή τη θέση θα αναπτυχθεί στον 5ο μήνα, βιβλιογραφικά, όλη η καμπτική δραστηριότητα του βρέφους, δηλαδή χέρια και πόδια στο στόμα.
ισορροπία σε μετωπιαίο επίπεδο
Εδώ λοιπόν μέσω της αναπτυξιακής διαδικασίας οργανώνεται η ισορροπία στο μετωπιαίο επίπεδο.
Εικόνες ύπτιας θέσης
Αυτές είναι κάποιες θέσεις που ήθελα να δειξω για τον σωστό χειρισμό της ύπτιας.
βλέπει τα πόδια του σε πλήρη κάμψη
χέρι-πόδι στο στόμα
Αλλαγή πάνας
Μπορείτε να ξεκινήσετε με το νεογνό πολύ απλά στα πόδια σας, με τοποθέτηση και να αναπτύξετε τη σχέση σας με την οπτική επαφή, αλλά και αργότερα να αναπτύξετε την επαφή χέρι-γόνατο (2-3ος μήνας ), αντίθετο χέρι - πόδι ( 4ος μήνας), χέρια στα πόδια και στο στόμα (5ος μήνας)
Όλες αυτές οι θέσεις είναι βοηθητικές σε παιδιά με προωρότητα ή παιδιά με μειωμένο τόνο (υποτονικά), που χρειάζονται την έντονη καμπτική εμβρυϊκή θέση και ίσως δεν μπόρεσαν να την κατακτήσουν.
Με αυτό τον τρόπο τους δίνουμε τη δυνατότητα να οργανωθούν και να μπορέσουν να αναπτυχθούν σωστά.
Πλάγια θέση
Η πλάγια θέση πρέπει να τονιστεί ότι είναι πολύ σημαντική στην αναπτυξιακή διαδικασία και πολλές φορές παραβλέπεται.
κινητικός διαχωρισμός
Εδώ αναπτύσσεται πολύ έντονα μεταξύ ο κινητικός διαχωρισμός των δύο πλευρών του σώματος αλλά και της αμφίπλευρης σχέσης και χρήσης των χεριών.
οπτική προσαρμογή
Πρέπει να τονίσω εδώ την οπτική προσαρμογή του κάθε οφθαλμού που είναι διαφορετική για κάθε μάτι και για κάθε πλευρά. Αυτό σημαίνει ότι το επάνω μάτι για να δει κάτι στο έδαφος που κοιτάξει υπό γωνία ενώ το κάτω μάτι ευθείας.
Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο και αυτό σημαίνει ότι αρχίζει να γίνεται πολύ καλή προσαρμογή για την οργάνωση του οπτικοκινητικού συντονισμού μέσω της σχέσης του μάτι-χέρι, μάτι-χέρι-στόμα.
Επίσης πολύ σημαντικό να τονιστεί ότι είναι η 1η φορά που το χέρι περνά τη μέση γραμμή του σώματος ειδικά για τον 1ο μήνα.
ισορροπία σε πλάγια θέση
Η κίνηση αρχίζει και αναπτύσσεται με διαφορετικές παραμέτρους όπως και η ισορροπία, η κατάσταση που διαφοροποιείται λόγω θέσης, ή καθώς οι κάτω πλευρές συμπιέζονται ενώ οι επάνω είναι πιο ελεύθερες.
ισορροπία σε οβελιαίο επίπεδο
Και να πω ότι εδώ αρχίζει να αναπτύσσεται η ισορροπία σε οβελιαίο επίπεδο.
Εικόνες πλάγιας θέσης
διαχωρισμός κάτω άκρων
ημιπρυνής για χαλάρωση
πλάγια στο πάτωμα
Σε αυτές τις εικόνες σας δείχνω ενδεικτικούς τρόπους που βοηθούν στη σωστή θέση του μωρού ακόμη από τη νεογνική ηλικία αλλά και αργότερα ώστε ως χειρισμοί να βοηθήσουν στην ανάπτυξη του.
Το χέρι διαχωρίζει τα κάτω άκρα ώστε να δώσει ακόμη πιο δυναμική κινητοποίηση στον κορμό με διαχωρισμό των δύο ποδιών αλλά και λεκάνης ισχίου.
Όταν κρατάμε το βρέφος στα χέρια μας η κάτω πλευρά επιμηκύνεται και η άνω πλευρά είναι σε βράχυνση ή μικρότερη επιμήκυνση.
Αυτό λειτουργεί πολύ θετικά στο να πάρει ο εγκέφαλος τα σωστά ερεθίσματα για διαχωρισμό των δύο ημιμορίων του σώματος, ενώ το νεογνό/βρέφος παίζει και διαδρά με το περιβάλλον, τα παιχνίδια και τους γονείς ή τα αδέλφια.
Πρηνής θέση
Μία θέση ζωτικής σημασίας είναι η πρήνης ή μπρούμυτα στην καθομιλουμένη.
Γιατί είναι τόσο σημαντική;
- Επειδή από εδώ το μωρό θα ξεκινήσει να σηκώνεται ενάντια στη βαρύτητα. Η πρώτη αντιβαρική δράση της κεφαλής και του άνω κορμού συμβαίνει εδώ και μάλιστα από τις πρώτες ώρες και μέρες ζωής.
- Αλλάζει ο οπτικός έλεγχος, η οπτική προσαρμογή και αντίληψη του βρέφους.
- Αναπτύσσεται η κιναισθητική αντίληψη.
- Διαφοροποιείται η αναπνοή μέσω της έκπτυξης των πλευρών σε διαφορετική θέση πλέον και άρα προσαρμόζονται και η αναπνευστικοί μύες.
- Η αιθουσαία λειτουργία μέσω της αλλαγής της θέσης της κεφαλής επίσης προσαρμόζεται σε νέα ερεθίσματα και αρχίζει να οργανώνεται η αισθητηριακή ολοκλήρωση.
- Εδώ είναι σημαντική η διαφοροποίηση στην καταποτική διαδικασία καθώς είναι σε διαφορετική/αντίθετη θέση από την ύπτια.
- Αρχίζει πρώτη φορά η διαγώνια κινητοποίηση σε συνδυασμό με κίνηση ενάντια στη βαρύτητα.
- Σε αυτή τη θέση στον 5ο μήνα θα δούμε την πιο έντονη εκτατική δραστηριότητα, αυτή των κολυμβητικών κινήσεων.
- Από αυτή τη θέση πρώτη φορά που σηκωθεί στο έρπειν που είναι και η πρώτη θέση μετακίνησης αλλά και κατόπιν στην τετραποδική που θα μετακινηθεί με τον μόνο τρόπο που μαθαίνει το σώμα να συνδυάζει κάμψη-έκταση, διαγώνια κίνηση, διαχωρισμό άνω-κάτω κορμού, διαχωρισμό. δεξιάς-αριστερής πλευράς του σώματος, διαχωρισμός ωμοπλάτων και πολλά πολλά άλλα.
Γι αυτό όταν ξανακούσετε κάποιον να λέει δεν πειράζει ας μην μπει μπρούμυτα μην τον ακούσετε, αλλά θυμηθείτε πόσο σημαντική είναι αυτή η θέση που πρέπει να ξεκινά με ασφάλεια από την πρώτη κιόλας μέρα και κάποιοι την υποτιμούν.
Εικόνες στην πρήνη
πρηνής με χέρια ελέυθερα
πρηνής στα χέρια μας
πρηνής με το πόδι πιο ψηλά
επάνω στο γονιό σε πρηνή
Κάποιες θέσεις που μπορεί να μπει το νεογνό μπρούμυτα χωρίς καθόλου άγχος, καθώς είναι στην αγκαλιά και αισθάνεται πολύ όμορφα.
Η μπρούμυτα θέση είναι πάντα μία θέση ανακούφισης και από τους κολικούς και αυτό είναι πολύ καλό για την ηρεμία του βρέφους.
Στην 2η φωτογραφία μπορούμε να κρατήσουμε το βρέφος και να μετακινηθούμε.
Επίσης όταν είναι στα πόδια μας είτε έχουμε όμοια τα πόδια μας είτε τα έχουμε ασύμμετρα για να είναι ημικλινή η θέση, το βρέφος μπαίνει σε ασφαλή πρήνη και μπορεί να παίξει με ένα παιχνίδι μπροστά του στο πάτωμα.
Επίσης ημικλινής ο γονιός με το βρέφος επάνω του είναι πολύ εύκολο και πολύ ασφαλές. Στη θέση αυτή το βρέφος αισθάνεται το σώμα και τη θαλπωρή της επαφής, ακούει και το χτύπο της καρδιάς της μητέρας ή και του πατέρα, μυρίζει την οικεία μοναδική προσωπική μυρωδιά τους και χαλαρώνει.
Καθιστή θέση
Η καθιστή είναι πολύ σημαντική καθώς είναι η πρώτη φορά που το παιδί έχει τη στάση που είναι προδιαγεγραμμένο για το σώμα να έχει.
Είναι μία θέση όπου όλα τα συστήματα και τα σπλάχνα λειτουργούν πολύ καλύτερα και με την αρμονία μεταξύ τους.
Αναπτύσσονται:
- Ο οπτικοκινητικός συντονισμός,
- Η αιθουσαία ισορροπία,
- Η κινητική προσαρμογή,
- Η αμφίπλευρη χρήση χεριών,
- Ο κινητικός σχεδιασμός,
- Η στροφή στον κορμό,
- Η ισορροπία σε όλα τα επίπεδα, οβελιαίο, μετωπικό, εγκάρσιο,
- Ολοκληρώνει τα προηγούμενα πολύ σημαντικά. στάδια ανάπτυξη,
- Αναπτύσσει περισσότερο τη σωματογνωσία, σωματομετρία αλλά και χωροταξική αντίληψη.
- Είναι η πρώτη φορά που το παιδί υποστηρίζεται μεταξύ 4ου με 6ου μήνα μόνο στη λεκάνη και τα πόδια.
- Αυτό είναι πολύ σημαντικό λειτουργικό επίτευγμα καθώς αναπτύσσεται έλεγχος σε πολύ μικρή επιφάνεια στήριξης.
Εικόνες καθιστής
συμμετρικά καθιστή στην αγκαλιά
ασύμμετρη καθιστή στην αγκαλιά
καθιστή στα πόδια μας
συμμετρικά καθιστή κάτω στο πάτωμα
ασύμμετρη καθιστή στο πάτωμα
λιγότερο ασύμετρη στα χέρια μας
Και εδώ στις φωτογραφίες βλέπουμε πώς μπορούμε να χειριζόμαστε το μωρό από την 1η μέρα ζωής χωρίς κανένα πρόβλημα.
Έχουμε λοιπόν μία πολύ καλή στήριξη και έλεγχο της θέσης του μωρού από την πρώτη νεογνική ηλικία αλλά και μέχρι την κατάκτηση της ανεξάρτητης καθιστής.
Πάνω στον κορμό μας με πιάσιμο ασύμμετρα, με κάθισμα στα πόδια μας σαν καρεκλάκι και με πιάσιμο συμμετρικά από τη λεκάνη, είναι κάποιες ενδεικτικές αλλά πολύ σημαντικές θέσεις.
Οι δύο προτελευταίες εικόνες δείχνουν πώς μπορούμε να βοηθήσουμε την οργάνωση της καθιστής μετά τον 3ο μήνα, τόσο συμμετρικά όσο και ασύμμετρα κάτω στο πάτωμα με τη δική μας βοήθεια.
Σηματική γνώση
Εδώ θα ήθελα να επικοινωνήσω κάποια πολύ συχνά λάθη που κάνουμε ως γονείς και μάλιστα οι γιαγιάδες και οι παππούδες με μεγάλη επιτυχία, καθώς παραθέτουν το γνωστό επιχείρημα "αυτοί μεγάλωσαν τόσα παιδιά… δεν ξέρουν;"
- ΔΕΝ χορεύουμε το βρέφος στα πόδια μας
- ΔΕΝ το πετάμε επάνω (αεροπλανάκι, πέταγμα στον αέρα)
- ΔΕΝ κάνουμε συνεχώς ταλάντωση πάνω - κάτω
- ΔΕΝ βάζουμε όρθια τα μωρά από νεογνική και βρεφική ηλικία
- ΔΕΝ περπατάμε τα μωρά! Θα περπατήσουν μόνο τους όταν ολοκληρώσουν τα αναπτυξιακά ορόσημα!
Όλα τα παραπάνω αποδιοργανώνουν το αιθουσαίο σύστημα και ενεργοποιούν μηχανισμούς έντονης έκτασης και ανάσπασης των ωμοπλατών.
Προσοχή γιατί ιδιαίτερα σε μωρά πρόωρα ή με χαμηλό τόνο αυτά οδηγούν σε απόκλιση της κινητικής ανάπτυξης που σίγουρα επηρεάζει και άλλους τομείς.
Συμπέρασμα
Συμπερασματικά να πούμε τα οφέλη από τον σωστό χειρισμό του βρέφους:
- Να ολοκληρώσει σωστά τα ηλικιακά ορόσημα
- Να οργανωθεί η αισθητηριακή ολοκλήρωση
- Να ολοκληρωθεί η αιθουσαία ισορροπία
- Να ολοκληρωθεί ο οπτικοκινητικός συντονισμός
- Να βοηθήσει στην κοινωνική ανάπτυξη του
- Να αναπτύξει κιναισθησία
- Να ολοκληρωθεί η σωματογνωσία
- Να αναπτυχθεί σύνδεση με το γονιό
- Να είναι χαρούμενο και να μπορεί να εκφραστεί
- Να αναπτύξει τη χωροαντιληπτική ικανότητα.
Όχι ότι σε κάθε άλλη περίπτωση θα προκαλέσουμε κάποιο έλλειμμα αλλά καθώς πλέον τα βρέφη μεγαλώνουν σε επισφαλείς και περιορισμένους χώρους είναι πολλές φορές δύσκολο να αναπτυχθούν όλα αυτά τα ορόσημα που είναι σημαντικά.
Επίσης η υπερπροστατευτικότητα του γονεϊκού περιβάλλοντος καθιστά δύσκολο να αφεθεί πολύ ελεύθερος να δράσει και να τολμήσει με αποτέλεσμα πολλές φορές τα μωρά να μην έχουν τις μεγαλύτερες να πειραματιστούν.
Δώστε τη δυνατότητα λοιπόν μέσα από τους σωστούς χειρισμούς να πάρουν τα ερεθίσματα που θα βοηθήσουν στην ωρίμανση του νευρικού συστήματος από την αρχή και στην οργάνωση των αναπτυξιακών ορόσημων τους.